بازتاب جنگ و تروریسم در منطقه بین النهرین (مطالعه موردپژوهش: رمان وحدها لا تموت)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

2 دانشیار، گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

3 استادیار، گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

10.22126/mps.2025.12835.1099

چکیده

این مقاله به واکاوی عمیق چالش‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در «بین‌النهرین معاصر» می‌پردازد و نقش مهم «عشق» و «مقاومت» را در رویارویی با پدیده‌های ویرانگر «جنگ» و «تروریسم» در رمان «وحدها لا تموت» اثر سعد جرجیس سعید، مورد بررسی قرار می‌دهد. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل شیوه‌های خلاقانه نویسنده در بازنمایی این مفاهیم کلیدی است. تمرکز بر چگونگی استفاده از نمادگرایی، به‌ویژه قراردادن رود دجله به عنوان نمادی چندوجهی از حافظه جمعی، تاریخ و هویت، و همچنین بهره‌گیری از زبانی شاعرانه و تغزلی برای به تصویر کشیدن تجربه‌های زیسته افراد در بستری از آشفتگی‌های اجتماعی و تاریخی است. این پژوهش با اتخاذ رویکرد توصیفی-تحلیلی، به تحلیل محتوای رمان و بررسی دقیق نمادها، شخصیت‌پردازی‌ها و مضامین اصلی پرداخته است. داده‌های پژوهش از متن اصلی رمان استخراج شده و با استفاده از چارچوب‌های نظری مرتبط با ادبیات پایداری و مطالعة فرهنگ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند. نتایج نشان می‌دهد که عشق، که در قالب رابطة مریم و کامل تجسم یافته، نیروی محرکة اصلی مقاومت فردی و جمعی در برابر تبعیض‌ها، کلیشه‌ها و فشارهای اجتماعی است. رود دجله به عنوان نماد پایدار حافظه جمعی، شاهد وفادار این عشق و مقاومت بوده و خشم مردم را از بی‌عدالتی‌ها و امیدشان به آینده بازتاب می‌دهد. نویسنده با استفاده ماهرانه از نمادهایی چون آب (حافظه و هویت)، خاک (ریشه و تعلق)، و بازگشت آوارگان (مقاومت در برابر تبعید)، تصویری زنده و چندلایه از جامعه ارائه می‌دهد. پیام نهایی رمان، توانایی عشق، مقاومت و امید در غلبه بر مشکلات و دستیابی به آینده‌ای بهتر را برجسته می‌سازد و بر اهمیت حفظ ارزش‌های انسانی در بحبوحة ناآرامی‌ها تاکید می‌کند.

کلیدواژه‌ها