دیپلماسی اقتصادی ترکیه درامارات متحده عربی (از2014 تا2022)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

پژوهشگر، گروه کشمکش و همکاری در خاورمیانه، مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه، تهران، ایران.

10.22126/mps.2024.10975.1044

چکیده

امروزه روابط اقتصادی نقش اساسی در توسعۀ اقتصادی و سیاسی کشورها ایفا می‌کند. در این راستا، روابط اقتصادی ترکیه و امارات متحدۀ عربی به‌عنوان دو کشور مهم منطقه، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این دو کشور با وجود تفاوت‌های فرهنگی و سیاسی، تحت تأثیر عوامل اقتصادی، تجاری و استراتژیک، همواره به‌دنبال تقویت همکاری‌ها و توسعۀ روابط دوجانبه هستند که البته نباید از چالش‌ها و فرصت‌های این رابطه غفلت ورزید. این پژوهش کوشش می‌کند با استفاده از نظریۀ وابستگی متقابل، این فرضیه را به آزمون بگذارد که وجود تفاوت‌های سیاسی میان ترکیه و امارات متحدۀ عربی نمی‌تواند مانع توسعۀ روابط اقتصادی میان آن‌ها شود، بلکه می‌تواند به ایجاد فرصت‌های جدید و نوآورانه در راستای همکاری‌های دوجانبه منجر گردد. حال با توجه به موارد مذکور پرسش اصلی این مقاله عبارت است از اینکه دیپلماسی اقتصادی ترکیه در امارات متحدۀ عربی دارای چه ابزاری و بیانگر چه اهدافی است؟ روش پژوهش در این مقاله کیفی و با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی است. همچنین ابزار گردآوری اطلاعات عبارت‌اند از کتاب‌ها، مقالات، گزارش‌ها و پایگاه‌های اینترنتی. در پایان این مطالعه، نتیجه‌گیری شده که ترکیه و امارات متحدۀ عربی در سال‌های اخیر برای بهبود روابط اقتصادی و تجاری خود کوشش کرده‌اند؛ به‌طوری که تنش‌های سیاسی بین دو کشور با عوامل استراتژیک و اقتصادی به میزان فزاینده‌ای کاهش یافته است و سبب شده ترکیه در امارات متحدۀ عربی با رهیافت دیپلماسی اقتصادی در پی کسب منفعت و امنیت ملی خود باشد.

کلیدواژه‌ها

مراجع

منابع
آدمی، علی؛ بخشی، رامین. (1398). «روندهای الگویی سیاست خارجی امارات متحدۀ عربی از 1971 تا 2017»؛ روابط خارجی، 10(4)، 143-167.  dor: 20.1001.1.20085419.1397.10.4.5.9
ارغوانی پیرسلامی، فریبرز؛ اسمعیلی، محدثه. (1398). «چالش‌ها و موانع دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در منطقۀ خاورمیانه». مجلس و راهبرد، 26(97)، 71-105. https://nashr.majles.ir/article_303.html
پوررمضان، پرهام. (1401). «تحلیل تأثیرات توسعه کریدورهای ترانزیتی بر ارتقای جایگاه دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران (مطالعۀ موردی: کریدور جنوب به شمال)»؛ مطالعات اقتصاد سیاسی بین‌الملل، 5(2)، 659-687. https://doi.org/10.22126/ipes.2022.7832.1472
پوررمضان، پرهام؛ تیشه‌یار، ماندانا. (1402). «دیپلماسی اقتصادی هندوستان در عمان (از 2014 تا 2021)»، سیاست خارجی، 37(4)، 183-204. https://magiran.com/p2727243
دهقانی فیروزآبادی، جلال. (1394). اصول و مبانی روابط بین‌الملل، تهران: سمت.
راه نجات، میترا. (1399). «بررسی چالش‌های دیپلماسی اقتصادی دولت یازدهم در سازمان همکاری‌های اقتصادی»؛ دولت‌پژوهی، 6(24)، 1-40. https://doi.org/10.22054/tssq.2021.58107.1049
رسولی‌نژاد، احسان؛ سادات فیروزی قوزلو، زهرا. (1401). «اقتصاد سیاسی ترکیه در دورۀ حزب عدالت و توسعه (2022-2002)»؛ مطالعات منافع ملی، 7(28)، 1-19. https://www.jnis.ir/article_165773.html
سیدامامی، کاووس. (1391). پژوهش در علوم سیاسی: رویکردهای اثبات‌گرا، تفسیری و انتقادی. تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی، دانشگاه امام صادق(ع).
غلام‌نیا، هادی؛ پیرمحمدی، سعید. (1399). «تحول در سیاست منطقه‌ای امارات متحدۀ عربی: رهیافت محمد بن زاید»؛ آفاق امنیت، 13(49)، 115-145. https://dor.isc.ac/dor/20.1001.1.25381857.1399.13.49.5.6
فتاحی اردکانی، حسین. (1400). «راهبرد سیاست خارجی ترکیه در خاورمیانۀ پساداعش»؛ پژوهش‌نامۀ ایرانی سیاست بین‌الملل، 10(1)، 227-262. https://doi.org/10.22067/irlip.2021.69336.1045
قاسمی، جابر؛ علی‌مددی، امیر. (1400). «واکاوی چرخش جدید سیاست خارجی ترکیه در قبال خاورمیانه»؛ پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 11(3)، 225-252. https://doi.org/10.22034/irr.2022.291231.1989
قوام، عبدالعلی. (1398). اصول سیاست خارجی و سیاست بین‌الملل، تهران: سمت.
مشیرزاده، حمیرا. (1396). تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل، تهران: سمت.
References
Adami, A. & Bakhshi, R. (2019). “Pattern Developments of the UAE Foreign Policy from 1971-2017”. Foreign Relations, 10(4), 143-167. [In Persian]. dor: 20.1001.1.20085419.1397.10.4.5.9
Amadi, L. (2020, December 1). “Globalization and the Changing Liberal International Order: A Review of the Literature”. Research in Globalization, Elsevier B.V. https://doi.org/10.1016/j.resglo.2020.100015
Arghavani pirsalami, F. & Esmaili, M. (2019). "Islamic Republic of Iran Economic Diplomacy in the Middle East: A Survey on Challenges and Obstacles". Majlis and Rahbord, 26(97), 71-105. [In Persian]. https://nashr.majles.ir/article_303.html?lang=en
Avatkov, V. A. (2019). “Ideology and Values in Turkey’s Foreign Policy”. Vestnik MGIMO-Universiteta, 12(4), 113-129. https://doi.org/10.24833/2071-8160-2019-4-67-113-129
Bishku, M. B. (2022). “Turkey and the United Arab Emirates: From Cooperation to Rivalry”. Contemporary Review of the Middle East, 9(2), 184-199. doi: 10.1177/23477989221078492
Davutoğlu, A. (2008). Strategic Depth. Turkey’s International Position Kirişci.
 
Dehghani firouzabadi, J. (2015). Principles and Foundations of International Relations. Tehran: Samt Pub. [In Persian].
Fattahi ardakani, H. (2021). “Turkey's Foreign Policy Strategy in the Post-ISIS Middle East”. Iranian Research letter of International Politics, 10(1), 227-262. [In Persian]. doi: 10.22067/irlip.2021.69336.1045
Ghasemi, J. & Ali-Madadi, A. (2021). “An analysis of the new turn of Turkish foreign policy towards the Middle East”. International Relations Researches, 11(3), 225-252. [In Persian]. doi: 10.22034/irr.2022.291231.1989
Ghironi, F. & Levchenko, A. (2018). “Globalization in the Aftermath of the Crisis” IMF Economic Review”. Palgrave Macmillan Ltd. https://doi.org/10.1057/s41308-018-0064-6
Ghulamnia, H. & Pirmuhammadi, S. (2021). “Transformation of the Regional Politics of United Arab Emirates: Muhammad Ben Zayed’s Approach”. Security Horizons, 13(49), 115-145. [In Persian]. https://dor.isc.ac/dor/20.1001.1.25381857.1399.13.49.5.6
Keohane, R. O. & Nye, J. S. (2021). “The Role of Economic Interdependence in Reducing Global Conflict”. International Studies Quarterly, 65(3), 533-548. https://doi.org/10.1002/J.1538-165X.2008.TB01714.X
Moshirzadeh, H. (2017). Evolution in International Relations Theories. Tehran: Samt Pub. [In Persian].
Pourramezan, P. & Tisheyar, M. (2024). “India's Economic Diplomacy in Oman (2014-2021)”, Foreign Policy, 37(4), 183-204. [In Persian]. https://magiran.com/p2727243
Pourramezan, P. (2023). "Analysis of the Effects of the Development of Transit Corridors on the Promotion of Economic Diplomacy of the Islamic Republic of Iran (Case Study: South-North Corridor)". International Political Economy Studies, 5(2), 659-687. [In Persian]. doi: 10.22126/ipes.2022.7832.1472
Qavam, A. A. (2019). Principles of Foreign Policy and International Politics. Tehran: Samt Pub. [In Persian].
Rah nejat, M. (2021). “Investigating the Challenges of Economic Diplomacy of the Eleventh Administration in the Economic Cooperation Organization (ECO)”. State Studies, 6(24), 1-40. [In Persian]. doi: 10.22054/tssq.2021.58107.1049
Ramadhanty, S. & Syauqillah, M. (2022). “Turkey-Uae bilateral relations: interdependency in causes of conflict reconciliation”. Indonesian Journal of Multidisciplinary Science, 1(9), 1128-1144. https://doi.org/10.55324/ijoms.v1i9.181
Rasoulinezhad, E. & Firouzi ghozlou, Z. S. (2022). “The Political Economy of Turkey's Justice and Development Party (2002-2022)”. National Interest Studies, 7(28), 1-19. [In Persian]. https://www.jnis.ir/article_165773.html?lang=en
Rodrik, D. (2019). The Turkish Economy: A Review. Harvard University Press.
Seyed emami, K. (2012). Research in Political Science: Positivist, Interpretive and Critical Approaches. Tehran: Institute of Cultural and Social Studies, Imam Sadiq University.
Sherwood, L. (2019). “Risk diversification and the United Arab Emirates’ foreign policy”. In The small Gulf States, Routledge, 144-167. https://doi.org/10.4324/9781315619576-9
Totans, J. M. (2023). “Carnegie Mellon University’s CERT Coordination Center”. 1(2-3), 169-182. https://doi.org/10.1300/J460V01N02_12
UNITED ARAB EMIRATES. [Manuscript/Mixed Material] (2007). Retrieved from the Library of Congress. https://www.loc.gov/item/copr/857873
Watkins, J. (2020). “Identity politics, elites and omnibalancing: reassessing Arab Gulf state interventions in the Uprisings from the inside out”. Conflict, Security and Development, 20(5), 653-675. https://doi.org/10.1080/14678802.2020.1820162
Yalman, G. L. (2016). “Crises as Driving Forces of Neoliberal ‘Trasformismo’: The Contours of the Turkish Political Economy since the 2000s”. In The Palgrave Handbook of Critical International Political Economy, Palgrave Macmillan UK, 239-266. doi: 10.1057/978-1-137-50018-2_13
مطالعات سیاسی بین النهرین
دوره 3، شماره 1
فروردین 1403

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 20 مرداد 1403
  • تاریخ بازنگری: 01 دی 1403
  • تاریخ پذیرش: 02 دی 1403

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار